یوگسلاوی

همه چیز بسیار شریف و نوع دوستانه به نظر می رسید. تونی بلر، نخست‌وزیر وقت بریتانیا، تله‌ژنیک و فوق‌العاده، به‌طور به یاد ماندنی اعلام کرد که در آینده،
غرب به نام ارزش های خود وارد جنگ می شود نه فقط به خاطر منافع خود. این
بلر و یارانش استدلال می کردند که جنگ های آینده برای صلح و جنگ انجام می شود
حقوق بشر، نه بر سر چیزی به اندازه منافع ملی، نفت (از بین رفتن
فکر!) یا شهوت امپریالیستی برای تعالی سرزمینی. تنها شکار در همه
این در اعمال اصل به یک مورد واقعی بود. همانطور که رواندا فاش کرده بود،
دولت‌ها خیلی تمایلی نداشتند که خون و گنج را به خاطر این خطر به خطر بیندازند
زندگی های خارجی آیا ارتش ها واقعاً از روی بی علاقگی مداخله می کنند؟
بشردوستانه، یا فقط زمانی این کار را انجام دهید که چنین قصد اعلام شده در واقع بیشتر پوشش داده شود
انگیزه های بدبینانه؟
در واقع، اولین مداخله نظامی بزرگ پس از اجلاس هزاره-
جنگ عراق در سال 2003 - در ابتدا به دنبال این بود که به زبان انگلیسی بیان شود
بشردوستانه توسط طرفداران آن اما این موضوع به شدت توسط رای دهندگان رد شد
R2P، که استدلال می کرد که جنگ کاملاً در واشنگتن لنگر انداخته است
منافع ژئوپلیتیکی به جای نگرانی واقعی برای غیرنظامیان عراقی رنج دیده.
نوع دوستی بلر هرگز اعتبار خود را در عواقب پس از عراق بازیابی نکرد.
اما R2P با مداخله نظامی هوایی دوباره جان گرفت
نیروهای ناتو در لیبی از زمان قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که مجوز آن را صادر کرد
این اقدام به کشورها اجازه داد تا از «تمام ابزارهای لازم» برای توقف حملات استفاده کنند
قیام نیروهای قذافی بر لیبیایی‌ها علیه رژیم ظالم او
بمباران ها به عنوان هدف انسان دوستانه توصیف شد که هدف آن نجات لیبی بود
زندگی می کند. این ایده قرار بود این باشد که زمین بازی به گونه ای مسالمت آمیز باشد
حل و فصل می تواند توسط طرف های متخاصم مذاکره شود، همانطور که در این مورد اتفاق افتاد
مصر و تونس این قرار بود جنگی برای صلح باشد.
اینطوری نشد نیروی هوایی غرب به سادگی آنها را متوقف نکردند
اقدام زمانی که آنها حملات قذافی به بنغازی تحت کنترل شورشیان را خنثی کردند. آنها
به اهداف زمینی کوبید و تلفات قابل توجهی به غیرنظامیان وارد کرد. یک
حمله به مقر قذافی که منجر به کشته شدن یکی از فرزندانش شد، این را نشان می دهد
هدف از تحمیل «منطقه پرواز ممنوع» فراتر رفته بود
از غیرنظامیان در زمین برای خلاص شدن از شر قذافی محافظت کنید - در واقع،
تغییر رژیم دقیقاً همانطور که در نهایت اتفاق افتاد.
دوست نویسنده آمریکایی من دیوید ریف که زمانی مشتاق بود
مداخله گر در جنگ داخلی در یوگسلاوی (اما از آن زمان انصراف داده است - نگاه کنید به او
کتاب، در نقطه‌ای از تفنگ) اکنون «رویای مسیحایی بازسازی را مورد انتقاد قرار می‌دهد
جهان یا در تصویر دموکراسی آمریکایی یا آرمانشهرهای قانونی
قانون بین المللی حقوق بشر این فقط به این دلیل نیست که انجام آن آسان نیست، و نه
که شامل گرفتن جان بیشتر از نجات است. همچنین به سادگی به این دلیل است که ریف،
و به تدریج دیگر آمریکایی ها به این دیدگاه می رسند که مداخله
در هیچ شرایطی درست نیست او حتی به مورین نیویورک تایمز گفت
داوود که «قذافی مرد وحشتناکی است، اما من فکر نمی‌کنم این کار به
ایالات متحده برای سرنگونی او.